Hangi taş yalnız kalmışda yosun sarmamış , hangi kızıl toprak çatlamışda bir damla su muradına erişmemiş , hangi gül ağlamışda dikeni boy vermemiş , ne biter ise onunla başlar, çorak toprağa can verir aşk, bir kaba sığmaz taşar dudaklarını kurutur çatlatır , kısrak gecenin yıldızlarını düşürür ayı bertaraf eder, güneşin bağrında yakar kavurur.Sevmek bu sebepledirki ; ete kemiğe bürünüp benliği yaşamak değildir.Sevmek benzemektir yüreğinin benzediğine yar olmaktır , kavgasınıda , kırgınlığınada , acısınıda , sevdasınıda bir görmektir.
Mevlana bir ruba’îsinde şöyle buyurur:
“Ne ben benim, ne sen sensin, ne de sen bensin!
Hem ben benim, hem sen bensin, hem ben benim ey tutili güzel!
Senin ile öyle bir haldeyim ki anlayamıyorum,
Ben mi sensin? Sen mi bensin?”
Sitedeki diğer şiir leri görmek için tıklayınız.